Styl motylkowy (butterfly), znany w Polsce jako delfin , jest uznawany za najtrudniejszy technicznie sposób poruszania się w wodzie. To pływanie w swojej najbardziej dynamicznej i widowiskowej formie – pełne siły, płynności i precyzji. Wymaga idealnej synchronizacji całego ciała, ale kiedy ktoś opanuje ten styl, wzbudza szczery podziw wśród innych pływaków.
Choć delfin może wydawać się niedostępny dla amatorów, przy odpowiednim treningu można go opanować nawet bez wyjątkowej siły, czy kondycji. Klucz tkwi w technice i rytmie – umiejętności rozłożenia sił oraz harmonijnej współpracy ramion, nóg i tułowia.
Historia delfina – od żabki do osobnego stylu
Butterfly narodził się jako wariacja klasycznej żabki. W latach 30. XX wieku pływacy zaczęli eksperymentować, zamiast prowadzić ramiona pod wodą, przenosili je nad nią, co znacznie zwiększało prędkość. Początkowo traktowano to jako sprytną modyfikację stylu klasycznego, ale w 1952 roku Międzynarodowa Federacja Pływacka (FINA) uznała delfin za osobny styl. Jego olimpijski debiut nastąpił cztery lata później w Melbourne i od tego czasu jest jedną z najtrudniejszych, ale i najbardziej prestiżowych konkurencji pływackich.
Czy delfin to najszybszy styl?
Mimo swojej potężnej dynamiki i wyczerpującej pracy mięśni, delfin nie jest najszybszym stylem pływackim. Ten tytuł należy do crawla, czyli stylu dowolnego. Ruch w delfinie wymaga większego wysiłku na każdym cyklu, co utrudnia utrzymanie maksymalnej prędkości.
Jednak na krótkich dystansach, takich jak 50 metrów, najsilniejsi zawodnicy potrafią rywalizować z wynikami uzyskiwanymi w kraulu. Wśród najlepszych pływaków w tej konkurencji dominują Caeleb Dressel, Kristóf Milák i Sarah Sjöström, a dawniej niekwestionowanym królem tego stylu był Michael Phelps.
Spalanie kalorii i wpływ na organizm
Delfin to najbardziej energochłonny styl pływacki. W ciągu godziny można spalić nawet 1000 kcal, co jest wynikiem porównywalnym z bardzo intensywnym biegiem. Każdy ruch angażuje całe ciało – ramiona, nogi, plecy, klatkę piersiową i mięśnie głębokie. To idealne ćwiczenie dla osób, które chcą poprawić swoją kondycję, wzmocnić mięśnie i jednocześnie pracować nad wydolnością organizmu.
Oprócz efektów fizycznych, styl motylkowy doskonale wpływa na układ nerwowy. Synchronizacja ruchów poprawia koordynację, a wymuszona kontrola oddechu zwiększa pojemność płuc i poprawia dotlenienie mózgu, co korzystnie wpływa na koncentrację i samopoczucie.
Jak nauczyć się pływać delfinem?
Najważniejszą umiejętnością jest falujący ruch ciała, który zaczyna się od głowy i przechodzi przez całe ciało aż po stopy. To właśnie ta płynność sprawia, że pływanie delfinem wygląda tak efektownie. Aby ją opanować, warto zacząć od prostych ćwiczeń pod wodą, stopniowo dodając ruchy ramion i nóg.
Kolejnym krokiem jest praca rąk, które powinny poruszać się synchronicznie, silnie odpychając wodę. To właśnie one stanowią główne źródło napędu. Nogi natomiast wykonują charakterystyczne kopnięcia delfinowe, które dodają prędkości i stabilizują ciało.
Najtrudniejszą częścią do opanowania jest oddychanie, które wymaga uniesienia głowy nad wodę w odpowiednim momencie – najlepiej co drugi lub trzeci cykl ruchów. Początkowo może się to wydawać skomplikowane, ale z czasem wszystko układa się w płynny, rytmiczny ruch.
Dlaczego warto?
Styl motylkowy to wyzwanie, które przynosi ogromną satysfakcję. Jest doskonałym sposobem na poprawę siły, kondycji i koordynacji, a także prawdziwą próbą charakteru. Opanowanie delfina sprawia, że każdy trening na basenie staje się bardziej ekscytujący – a widok płynnie poruszającego się pływaka budzi respekt i podziw. Jeśli więc szukasz pływackiego wyzwania, które wzmocni całe ciało i poprawi Twoje umiejętności – delfin to najlepszy wybór!
