Cichy wirus, ciche szkody. Jak opryszczka może uszkadzać mózg i zwiększać ryzyko Alzheimera

Data:

Niewidzialny przeciwnik

Wirusy opryszczki mogą być dużo bardziej niebezpieczne, niż sądzimy. Ich działanie nie kończy się na powierzchni skóry – mogą wnikać do mózgu, uszkadzać komórki nerwowe, prowadzić do trwałych zaburzeń neurologicznych, a nawet przyczyniać się do rozwoju choroby Alzheimera.


Wirus opryszczki pospolitej (HSV-1) oraz wirus opryszczki genitalnej (HSV-2) to patogeny, które infekują miliardy ludzi na całym świecie. Zgodnie z danymi opublikowanymi w Sexually Transmitted Infections w grudniu 2024 roku, niemal 4 miliardy ludzi do 49. roku życia jest nosicielami HSV-1, a 850 milionów osób zakażonych jest HSV-2. Choć wiele z tych infekcji przebiega bezobjawowo, ich konsekwencje mogą być bardzo poważne – szczególnie, gdy wirus przedostanie się do ośrodkowego układu nerwowego.

Od skóry do mózgu. Jak opryszczka atakuje układ nerwowy?

W przeciwieństwie do powszechnego wyobrażenia, HSV to nie tylko dermatologiczna dolegliwość. Oba wirusy – HSV-1 i HSV-2 – mają zdolność przemieszczania się wzdłuż nerwów i infekowania komórek mózgu. Może to prowadzić do opryszczkowego zapalenia mózgu, jednej z najgroźniejszych infekcji wirusowych ośrodkowego układu nerwowego. Najczęściej wywoływane jest ono przez HSV-1, choć u noworodków częściej pojawia się forma związana z HSV-2.

Objawy są zróżnicowane – od gorączki i bólu głowy po drgawki, zaburzenia świadomości i afazję. Wirus atakuje zazwyczaj płaty skroniowe i struktury limbiczne mózgu, czyli obszary odpowiadające za pamięć, emocje i mowę. U osób z osłabioną odpornością lub u noworodków infekcja może rozprzestrzenić się dalej, obejmując pień mózgu, móżdżek czy korę mózgową.

Budowa wirusa HSV1 z główną manifestacją kliniczną pod postacią opryszczki wargowej, Źródło: Wikipedia, BruceBlaus, CC BY-SA 4.0,

W przeglądzie przygotowanym przez naukowców z platformy StatPearls, czytamy:

„Znaczne następstwa neurologiczne występują u noworodków w wyniku zakażenia HSV. W przypadku braku leczenia śmiertelność może sięgać 70%”
(NCBI Bookshelf, 2024)

Nawet przy zastosowaniu leków przeciwwirusowych, śmiertelność wśród zakażonych pozostaje wysoka – na poziomie 20–30%, a wielu pacjentów przez lata boryka się z konsekwencjami choroby.


Trwałe ślady: co pozostaje po zapaleniu mózgu?

Osoby, które przeszły opryszczkowe zapalenie mózgu, bardzo rzadko odzyskują pełnię zdrowia. Choroba często zostawia po sobie trwałe ślady – zarówno fizyczne, jak i psychiczne. U wielu pacjentów rozwijają się zaburzenia mowy (afazja), problemy z koordynacją ruchową (ataksja), zaburzenia połykania (dysfagia), a także trwałe ubytki pamięci czy koncentracji.

Z danych opublikowanych w przeglądzie literatury medycznej wynika, że aż 70% pacjentów po przechorowaniu opryszczkowego zapalenia mózgu doświadcza długoterminowych problemów behawioralnych i poznawczych. Zmiany w strukturze mózgu, będące efektem działania wirusa, mogą na stałe wpłynąć na jakość życia.


Bez objawów, ale nie bez skutków

Jednym z najbardziej niepokojących wniosków z najnowszych badań jest to, że nawet infekcje HSV przebiegające bezobjawowo mogą prowadzić do trwałych zmian w mózgu. Zespół dr. Davida Leiba z Dartmouth College przeprowadził eksperyment na myszach, którym podano minimalną dawkę wirusa HSV donosowo w pierwszym dniu życia. Po sześciu miesiącach – czyli w wieku odpowiadającym ludzkiej dorosłości – gryzonie poddano testom pamięciowym i poznawczym.

„Nawet przy minimalnej dawce wirusa podanej w pierwszym dniu życia, zakażone myszy nie były w stanie uczyć się tak dobrze, jak te z grupy kontrolnej. To wzmacnia tezę, że infekcje o niskim nasileniu mogą mieć poważne konsekwencje w późniejszym życiu”

– komentuje dr Leib
(PLOS Pathogens, 2024)

To badanie sugeruje, że dzieci, które przeszły zakażenie HSV bez żadnych widocznych objawów, mogą w przyszłości mieć trudności z funkcjami poznawczymi – pamięcią, uwagą, zdolnością do nauki. I co jeszcze bardziej niepokojące – mogą nawet nie wiedzieć, że ich problemy mają źródło w infekcji z okresu niemowlęcego.


Wirus i neurodegeneracja – czy HSV wywołuje Alzheimera?

Jednym z najbardziej kontrowersyjnych, a zarazem coraz mocniej wspieranych dowodami hipotez w neurologii jest powiązanie HSV-1 z chorobą Alzheimera. Przez lata była to jedynie sugestia. Dziś – jak wynika z przeglądu opublikowanego w Ageing Research Reviews – pojawia się coraz więcej danych świadczących o tym, że wirus może odgrywać istotną rolę w powstawaniu zmian degeneracyjnych w mózgu.

„Coraz więcej dowodów wspiera hipotezę infekcyjną w sporadycznym Alzheimerze – szczególnie istotną rolę odgrywają wirusy HSV-1 i HSV-2”
(Bruno et al., Elsevier, 2023)

Niektóre badania wykazały obecność DNA HSV-1 w mózgach pacjentów z Alzheimerem, szczególnie w rejonach najbardziej zniszczonych przez chorobę. Inne wskazują, że aktywacja wirusa może prowadzić do stanów zapalnych i powstawania płytek amyloidowych – jednego z głównych markerów choroby.

„Od dekad gromadzimy argumenty wskazujące, że HSV-1 może być czynnikiem przyczynowym w chorobie Alzheimera. Obecność wirusa w neuronach koreluje z regionami uszkodzonymi przez amyloid”
(Ball et al., Alzheimer’s & Dementia, 2013)


Czy można się chronić?

Na ten moment nie ma zatwierdzonej szczepionki przeciwko HSV dla ludzi, ale intensywne prace nad jej stworzeniem trwają. Wspomniany zespół dr. Leiba wskazuje, że jednym z obiecujących rozwiązań jest szczepienie matek w okresie okołoporodowym. Eksperymenty na myszach pokazały, że potomstwo matek zaszczepionych przeciw HSV było chronione – zarówno przed zakażeniem, jak i przed jego wpływem na mózg.

„Kiedy matki były zaszczepione przeciwko HSV, ich potomstwo było chronione przed zakażeniem wirusowym i zaburzeniami pamięci dzięki przeciwciałom, które otrzymały w łonie matki lub przez mleko w pierwszych dniach życia”
(PLOS Pathogens, 2024)

Do czasu upowszechnienia szczepień najlepszą bronią pozostaje świadomość – i higiena. HSV-2 przenosi się drogą płciową, ale HSV-1 łatwo rozprzestrzenia się przez pocałunki, kontakt skórny czy dotykanie wspólnych przedmiotów. Unikanie kontaktu z osobami mającymi aktywne zmiany, mycie rąk i ostrożność w czasie spadku odporności to podstawowe środki profilaktyczne.

Opryszczka to nie tylko problem estetyczny czy chwilowa niedogodność. Może być realnym, długoterminowym zagrożeniem dla zdrowia mózgu, szczególnie w okresie niemowlęcym i dziecięcym. Jej związek z neurodegeneracją, zaburzeniami poznawczymi i chorobą Alzheimera nie jest już tylko spekulacją – jest coraz mocniej udokumentowany.


Dlatego warto pamiętać:

  • Opryszczka to wirus neurotropowy – atakuje mózg.
  • Nawet bezobjawowe infekcje mogą mieć trwałe skutki.
  • Wirus HSV może sprzyjać rozwojowi Alzheimera.
  • Profilaktyka i higiena są obecnie najskuteczniejszą ochroną.
  • Przyszłością może być szczepienie matek – by chronić kolejne pokolenia.

Wybrane źródła:

  • Bruno et al. (2023). HSV and Alzheimer’s, Ageing Research Reviews
  • Ball et al. (2013). HSV-1 and Alzheimer’s Disease, Alzheimer’s & Dementia
  • Gilden et al. (2007). HSV-2 and neonatal encephalopathy, Nature Clinical Practice Neurology
  • Leib et al. (2024). PLOS Pathogens
  • StatPearls (2024). Herpes simplex encephalitis, NCBI Bookshelf

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Udostępnij post:

Popularne

Czytaj więcej
Related

Co najczęściej zabija Polaków? GUS właśnie podał najnowsze dane

Choroby serca są numerem jeden, a otyłość wielokrotnie zwiększa...

Firmy transportowe zrobiły z kierowców niewolników? UOKiK bada zmowę przeciw pracownikom

Trzy duże firmy transportowe miały porozumieć się, by blokować...

Państwowa Inspekcja Pracy szykuje masowe kontrole umów B2B. Rewolucja od 2026 roku

Od stycznia 2026 r. inspektorzy PIP zyskają nowe uprawnienia:...

Masz mieszkanie komunalne? Nowe przepisy: weryfikacja dochodów i wyższe progi czynszu

Lokatorzy mieszkań komunalnych będą musieli podawać dochody, od których...