Czy matematyka może pomóc w znalezieniu idealnego partnera?
Jak pokazują badania, wzory matematyczne, modele probabilistyczne i algorytmy mogą mieć zastosowanie w miłosnych decyzjach. Alicja Rachwał z Katedry Inteligencji Obliczeniowej Politechniki Lubelskiej wskazuje, że matematyka pozwala oszacować szanse na znalezienie partnera, wybrać najlepszą strategię poszukiwań, a nawet przewidzieć stabilność związku.
Równanie Backusa – ile mamy szans na miłość?
Inspiracją do matematycznych analiz miłości było słynne równanie Drake’a, stosowane do szacowania prawdopodobieństwa istnienia rozwiniętej cywilizacji w naszej galaktyce. Peter Backus, brytyjski ekonomista, postanowił dostosować to podejście do spraw sercowych. Wziął pod uwagę liczbę kobiet w swoim mieście – Londynie – oraz kryteria, jakie powinny one spełniać. Wynik? Prawdopodobieństwo znalezienia idealnej partnerki wynosiło zaledwie 0,0000034 proc., co oznaczało, że w całym Londynie istniało jedynie 26 kobiet spełniających jego wymagania. A to jedynie 100 razy więcej niż szansa na spotkanie cywilizacji pozaziemskiej. Choć statystyki wyglądały beznadziejnie, po dwóch latach Backus spotkał kobietę swoich marzeń i się ożenił.
Algorytm Gale’a-Shapleya – stabilne małżeństwo w oparciu o liczby
Poszukiwanie idealnej drugiej połówki można również wesprzeć algorytmicznie. Algorytm Gale’a-Shapleya, stosowany w USA do optymalnego przydzielania lekarzy do szpitali, może pomóc w doborze par. Model zakłada, że każda osoba ocenia potencjalnych partnerów w skali atrakcyjności i podejmuje decyzje na podstawie rankingu preferencji. Osoby aktywnie szukające partnera, zaczynając od szczytu swojej listy, mają większe szanse na idealne dopasowanie. Badania pokazują, że bardziej skuteczna jest strategia aktywnego wyboru niż biernego oczekiwania na zainteresowanie innych.
Problem sekretarki – kiedy powiedzieć „tak”?
Kiedy jest najlepszy moment na ustatkowanie się? Z pomocą przychodzi tzw. problem sekretarki, znany również jako problem optymalnej selekcji. Matematyczna zasada mówi, że należy odrzucić pierwsze 37 proc. kandydatów i dopiero potem wybrać pierwszą osobę, która będzie lepsza niż poprzednie. Przykładowo, jeśli ktoś zakłada, że w swoim życiu spotka 10 potencjalnych partnerów, powinien odrzucić pierwszych trzech i wybrać pierwszą osobę, która przewyższa wcześniejszych kandydatów. To zwiększa szanse na dokonanie najlepszego wyboru.
Rozwód laboratoryjny
Czy można przewidzieć, które pary się rozwiodą? Naukowcy postanowili zbadać tę kwestię eksperymentalnie. W laboratorium pary rozmawiały na temat swoich konfliktów, a ich emocje były oceniane w skali pozytywnej i negatywnej. Okazało się, że kluczowy jest tzw. próg negatywności – jeśli partnerzy nadmiernie tłumią emocje i unikają konfrontacji, ich związki są bardziej zagrożone rozpadem. Paradoksalnie, częste kłótnie mogą przyczyniać się do stabilności związku, ponieważ pozwalają na bieżąco rozwiązywać konflikty.
Badania pokazują, że matematyczne podejście do miłości może pomóc w podejmowaniu bardziej świadomych decyzji w relacjach. Chociaż miłość to wciąż skomplikowana mieszanka emocji, psychologii i intuicji, nauka dostarcza narzędzi, które mogą zwiększyć nasze szanse na znalezienie idealnego partnera.
Źródło: Politechnika Lubelska, „Obliczenia matematyczne w kontekście miłości”, luty 2025.
