Cichy wirus, ciche szkody. Jak opryszczka może uszkadzać mózg i zwiększać ryzyko Alzheimera

Data:

Niewidzialny przeciwnik

Wirusy opryszczki mogą być dużo bardziej niebezpieczne, niż sądzimy. Ich działanie nie kończy się na powierzchni skóry – mogą wnikać do mózgu, uszkadzać komórki nerwowe, prowadzić do trwałych zaburzeń neurologicznych, a nawet przyczyniać się do rozwoju choroby Alzheimera.

Wirus opryszczki pospolitej (HSV-1) oraz wirus opryszczki genitalnej (HSV-2) to patogeny, które infekują miliardy ludzi na całym świecie. Zgodnie z danymi opublikowanymi w Sexually Transmitted Infections w grudniu 2024 roku, niemal 4 miliardy ludzi do 49. roku życia jest nosicielami HSV-1, a 850 milionów osób zakażonych jest HSV-2. Choć wiele z tych infekcji przebiega bezobjawowo, ich konsekwencje mogą być bardzo poważne – szczególnie, gdy wirus przedostanie się do ośrodkowego układu nerwowego.


Od skóry do mózgu. Jak opryszczka atakuje układ nerwowy?

W przeciwieństwie do powszechnego wyobrażenia, HSV to nie tylko dermatologiczna dolegliwość. Oba wirusy – HSV-1 i HSV-2 – mają zdolność przemieszczania się wzdłuż nerwów i infekowania komórek mózgu. Może to prowadzić do opryszczkowego zapalenia mózgu, jednej z najgroźniejszych infekcji wirusowych ośrodkowego układu nerwowego. Najczęściej wywoływane jest ono przez HSV-1, choć u noworodków częściej pojawia się forma związana z HSV-2.

Objawy są zróżnicowane – od gorączki i bólu głowy po drgawki, zaburzenia świadomości i afazję. Wirus atakuje zazwyczaj płaty skroniowe i struktury limbiczne mózgu, czyli obszary odpowiadające za pamięć, emocje i mowę. U osób z osłabioną odpornością lub u noworodków infekcja może rozprzestrzenić się dalej, obejmując pień mózgu, móżdżek czy korę mózgową.

Budowa wirusa HSV1 z główną manifestacją kliniczną pod postacią opryszczki wargowej, Źródło: Wikipedia, BruceBlaus, CC BY-SA 4.0,

W przeglądzie przygotowanym przez naukowców z platformy StatPearls, czytamy:

„Znaczne następstwa neurologiczne występują u noworodków w wyniku zakażenia HSV. W przypadku braku leczenia śmiertelność może sięgać 70%”
(NCBI Bookshelf, 2024)

Nawet przy zastosowaniu leków przeciwwirusowych, śmiertelność wśród zakażonych pozostaje wysoka – na poziomie 20–30%, a wielu pacjentów przez lata boryka się z konsekwencjami choroby.


Trwałe ślady: co pozostaje po zapaleniu mózgu?

Osoby, które przeszły opryszczkowe zapalenie mózgu, bardzo rzadko odzyskują pełnię zdrowia. Choroba często zostawia po sobie trwałe ślady – zarówno fizyczne, jak i psychiczne. U wielu pacjentów rozwijają się zaburzenia mowy (afazja), problemy z koordynacją ruchową (ataksja), zaburzenia połykania (dysfagia), a także trwałe ubytki pamięci czy koncentracji.

Z danych opublikowanych w przeglądzie literatury medycznej wynika, że aż 70% pacjentów po przechorowaniu opryszczkowego zapalenia mózgu doświadcza długoterminowych problemów behawioralnych i poznawczych. Zmiany w strukturze mózgu, będące efektem działania wirusa, mogą na stałe wpłynąć na jakość życia.


Bez objawów, ale nie bez skutków

Jednym z najbardziej niepokojących wniosków z najnowszych badań jest to, że nawet infekcje HSV przebiegające bezobjawowo mogą prowadzić do trwałych zmian w mózgu. Zespół dr. Davida Leiba z Dartmouth College przeprowadził eksperyment na myszach, którym podano minimalną dawkę wirusa HSV donosowo w pierwszym dniu życia. Po sześciu miesiącach – czyli w wieku odpowiadającym ludzkiej dorosłości – gryzonie poddano testom pamięciowym i poznawczym.

„Nawet przy minimalnej dawce wirusa podanej w pierwszym dniu życia, zakażone myszy nie były w stanie uczyć się tak dobrze, jak te z grupy kontrolnej. To wzmacnia tezę, że infekcje o niskim nasileniu mogą mieć poważne konsekwencje w późniejszym życiu”

– komentuje dr Leib
(PLOS Pathogens, 2024)

To badanie sugeruje, że dzieci, które przeszły zakażenie HSV bez żadnych widocznych objawów, mogą w przyszłości mieć trudności z funkcjami poznawczymi – pamięcią, uwagą, zdolnością do nauki. I co jeszcze bardziej niepokojące – mogą nawet nie wiedzieć, że ich problemy mają źródło w infekcji z okresu niemowlęcego.


Wirus i neurodegeneracja – czy HSV wywołuje Alzheimera?

Jednym z najbardziej kontrowersyjnych, a zarazem coraz mocniej wspieranych dowodami hipotez w neurologii jest powiązanie HSV-1 z chorobą Alzheimera. Przez lata była to jedynie sugestia. Dziś – jak wynika z przeglądu opublikowanego w Ageing Research Reviews – pojawia się coraz więcej danych świadczących o tym, że wirus może odgrywać istotną rolę w powstawaniu zmian degeneracyjnych w mózgu.

„Coraz więcej dowodów wspiera hipotezę infekcyjną w sporadycznym Alzheimerze – szczególnie istotną rolę odgrywają wirusy HSV-1 i HSV-2”
(Bruno et al., Elsevier, 2023)

Niektóre badania wykazały obecność DNA HSV-1 w mózgach pacjentów z Alzheimerem, szczególnie w rejonach najbardziej zniszczonych przez chorobę. Inne wskazują, że aktywacja wirusa może prowadzić do stanów zapalnych i powstawania płytek amyloidowych – jednego z głównych markerów choroby.

„Od dekad gromadzimy argumenty wskazujące, że HSV-1 może być czynnikiem przyczynowym w chorobie Alzheimera. Obecność wirusa w neuronach koreluje z regionami uszkodzonymi przez amyloid”
(Ball et al., Alzheimer’s & Dementia, 2013)


Czy można się chronić?

Na ten moment nie ma zatwierdzonej szczepionki przeciwko HSV dla ludzi, ale intensywne prace nad jej stworzeniem trwają. Wspomniany zespół dr. Leiba wskazuje, że jednym z obiecujących rozwiązań jest szczepienie matek w okresie okołoporodowym. Eksperymenty na myszach pokazały, że potomstwo matek zaszczepionych przeciw HSV było chronione – zarówno przed zakażeniem, jak i przed jego wpływem na mózg.

„Kiedy matki były zaszczepione przeciwko HSV, ich potomstwo było chronione przed zakażeniem wirusowym i zaburzeniami pamięci dzięki przeciwciałom, które otrzymały w łonie matki lub przez mleko w pierwszych dniach życia”
(PLOS Pathogens, 2024)

Do czasu upowszechnienia szczepień najlepszą bronią pozostaje świadomość – i higiena. HSV-2 przenosi się drogą płciową, ale HSV-1 łatwo rozprzestrzenia się przez pocałunki, kontakt skórny czy dotykanie wspólnych przedmiotów. Unikanie kontaktu z osobami mającymi aktywne zmiany, mycie rąk i ostrożność w czasie spadku odporności to podstawowe środki profilaktyczne.

Opryszczka to nie tylko problem estetyczny czy chwilowa niedogodność. Może być realnym, długoterminowym zagrożeniem dla zdrowia mózgu, szczególnie w okresie niemowlęcym i dziecięcym. Jej związek z neurodegeneracją, zaburzeniami poznawczymi i chorobą Alzheimera nie jest już tylko spekulacją – jest coraz mocniej udokumentowany.


Dlatego warto pamiętać:

  • Opryszczka to wirus neurotropowy – atakuje mózg.
  • Nawet bezobjawowe infekcje mogą mieć trwałe skutki.
  • Wirus HSV może sprzyjać rozwojowi Alzheimera.
  • Profilaktyka i higiena są obecnie najskuteczniejszą ochroną.
  • Przyszłością może być szczepienie matek – by chronić kolejne pokolenia.

Wybrane źródła:

  • Bruno et al. (2023). HSV and Alzheimer’s, Ageing Research Reviews
  • Ball et al. (2013). HSV-1 and Alzheimer’s Disease, Alzheimer’s & Dementia
  • Gilden et al. (2007). HSV-2 and neonatal encephalopathy, Nature Clinical Practice Neurology
  • Leib et al. (2024). PLOS Pathogens
  • StatPearls (2024). Herpes simplex encephalitis, NCBI Bookshelf

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Udostępnij post:

Popularne

Czytaj więcej
Related

Afera w porcie w Świnoujściu. Prokuratura bada budowę za ponad 20 milionów złotych

Prokuratura Okręgowa w Szczecinie prowadzi postępowanie w sprawie nieprawidłowości...

Znamy napęd Antoniego Macierewicza! I innych podobnych organizmów😊

DNA, politycy i gwiazdy show-biznesu – co ich łączy?...

Historia kompromitacji amerykańskich lotniskowców – czy epoka super-carriers dobiega końca?

Od czasów II wojny światowej lotniskowce były symbolem potęgi...